Vandaag ben ik gefrustreerd, boos, lichtgeraakt en lastig. Ik loop in mezelf te razen:’ dat het niet eerlijk is, dat het allemaal onrechtvaardig is en dat er niet naar mij wordt geluisterd’. Als mijn emoties zich op die manier opstapelen is mijn remedie altijd eerst…
Oefenen,
Ik sta recht voor mijn stoel en ga dit probleem letterlijk te lijf. Ik wrijf mijn handen warm en dan masseer ik mijn gezicht, terwijl ik mijn mond en kaken beweeg, zonder mij er iets van aan te trekken. Ik masseer mijn hoofdhuid met mijn vingertoppen, lang genoeg om het weldadig effect te voelen. Dan strijk ik over mijn nek en mijn hals en knijp ik van boven naar onder in mijn armen en mijn handen. Vervolgens masseer ik mijn buik, mijn rug, mijn heupen, mijn benen, overal waar de spanningen zitten. Ze moeten naar buiten voor ze vanbinnen gaan zitten woekeren. Het doet deugd om ACTIEF iets te kunnen doen en de energie vrij te maken die onderhuids vastzit. Ik laat mijn armen even naast mijn lichaam hangen om te bekomen. Mijn hele lijf tintelt en ik voel dat ik steviger op mijn voeten sta. Mijn zwaartepunt is gezakt, mijn stress ook, ik ben in evenwicht en ga verder. Alles wat ik heb opgekropt wil ik UIT MIJN SYSTEMEN. Ik plaats mijn vingers op mijn voorhoofd en blaas de negatieve gedachten uit mijn hoofd weg, Dan gaan mijn vingers naar mijn hals en ik blaas ‘het negatieve’ ver voor me uit, Ik plaats mijn handen op mijn borst en blaas een paar keer krachtig uit om de opgekropte spanning te verdrijven. Vervolgens ga ik met mijn handen op mijn maag, nog meer stoom uit mezelf wegblazen. Met mijn handen op mijn onderbuik blaas ik alle spanningen uit de onderkant van mijn lichaam naar buiten. Dat doe ik allemaal heel bewust en tenslotte vertraag ik het ritme van mijn ademhaling. MIJN LIJF slaakt nog een laatste zucht van verlichting.
Woord van kalmte
Ik ga rustig tegen de leuning van mijn stoel zitten en luister naar mijn lichaam; Ik stel vast dat de ergste stress is verdwenen maar dat de boosheid nog steeds voelbaar is. Ik aanvaard dit zonder erover te oordelen. Ik zeg in mezelf : ‘RUSTIG, bij iedere uitademing ik herhaal RUSTIG en ontspan me steeds wat dieper. Ik blijf stil en waakzaam en verwelkom alles wat er nog meer opduikt. ‘Wacht geduldig af, vind de juiste woorden, ga opnieuw in gesprek’. Dat zal ik morgen doen. 25/9 P.C.